ساختمان شماره نه آو، علی رغم ظاهر برجسته و شاخص خود، با احترام به بستر خود و با زبانی همسو با ساختمان های اطراف طراحی شده است. هدف اصلی در طراحی، ارتقای کیفیت زندگی روزمره‌ی ساکنین بوده که منجر به شکل‌گیری پروژه از درون به بیرون شده و جذابیت‌های پروژه را در فضاهای داخلی آن جای داده است.
علاوه بر این، ارتباط مثبت و سالم کاربران فضا با شهر و تاثیر بصری حضور پروژه در شهر، یکی دیگر از نکات مورد توجه در طراحی بوده است. جایگذاری تراس‌ها به شکلی انجام شده تا در غرب با فضای سبز شهری و در شرق با چشم‌انداز کوه‌های شمال شهر در ارتباط باشند.
تصمیمات روند طراحی در این پروژه همگی بر اساس ارتقای کیفیت زندگی ساکنین و برقراری ارتباطی سالم با شهر اتخاذ شده‌اند.